Voetreflex
De herkomst en ontwikkeling van voetreflextherapie
In China paste men 4.500 jaar geleden al voetreflexmassage toe. In het oudste boek Nei jing wordt over de mogelijkheden en de effecten ervan op de voeten gesproken, waaruit blijkt dat de Chinezen erg veel kennis hebben op dit gebied.
Ook in het oude Egypte van 2.300 jaar geleden erkenden artsen het belang ervan. In de graftombe van een arts zijn namelijk afbeeldingen gevonden van voetmassages.
In Europa en Amerika is voetreflextherapie pas veel later toegepast. Dr. W. Fitzgerald ontdekte dat als hij op bepaalde delen van de vingers, handen en tenen of voeten duwde, de pijn verdween of verminderde. Hij vond het interessant en wilde dat dit verder werd onderzocht. Enkel de arts Riley ging hierop in. Hij had een therapeute in dienst: Eunice Ingham, die alles uitzocht en zij was ook degene die uiteindelijk de reflexzones op de voeten in kaart bracht. Zij ontwikkelde verder diverse massagetechnieken en grepen om deze zones op de voeten te behandelen.
Hanna Marquart heeft in Duitsland en van daaruit naar Nederland en heel Europa bekendheid gegeven aan voetreflextherapie. Later zijn er meerdere voetreflexkaarten op de markt gebracht omdat er andere filosofieën bij kwamen. De verschillen zijn erg klein, want de anatomie van het lichaam blijft de basis van de kaarten.
